ładne tak,

że chciałam się podzielić, jak tylko się stało.
Mail, jeden, drugi, służbowo, i nagle Sonja, Sonja z galerii z Berlina, którą widziałam raz na oczy, którą identyfikuje po mailu galerii, o której nic zupełnie nie wiem, a właściwie tylko tyle, że mogłam na niej polegać we wszystkich sprawach naszej wspólnej wystawy, nagle pisze mi: nie pisałam, dla mnie to dalej nierzeczywiste, spodziewam się dziecka.

Takie wiadomości są jak prezenty.

wann, wie, wer, ich

Wenn wir uns, wie zwei Versteinte, zum Essen setzen oder abends an der Wohnungstür zusammentreffen, weil wir beide gleichzeitig daran denken, sie abzusperren, fühle ich unsere Trauer wie einen Bogen, der von einem Ende der Welt zum anderen reicht - also von Hanna zu mir -, und an dem gespannten Bogen einen Pfeil bereitet, der den unbewegten Himmel ins Herz treffen müßte.

Ingeborg Bachmann, Alles